Nawigacja

Aktualności

79. rocznica Akcji Bollwerk

Akcja sabotażowo-dywersyjna Bollwerk została przeprowadzona w nocy z 20 na 21 lutego 1942 r. na terenie portu rzecznego w Poznaniu przez Związek Odwetu, wchodzący w skład Związku Walki Zbrojnej. Była to największa tego typu akcja polskiego podziemia w czasie II wojny światowej w stolicy Wielkopolski. Nadwarciańskie nabrzeże na odcinku pomiędzy mostem Chwaliszewskim a mostem kolejowym i Tamą Garbarską w Poznaniu było wówczas dużym portem przeładunkowym, nazywanym bollwerkiem od niemieckiego słowa oznaczającego wał ochronny. Dla Niemców port był ważnym punktem na linii zaopatrzenia Wehrmachtu na froncie wschodnim. Magazyny portowe w lutym 1942 r. mieściły głównie odzież zimową, mundury i żywność przeznaczone dla wojska. Akcja podpalenia magazynów została zaplanowana i przeprowadzona pod kierownictwem Michała Garczyka pseudonim „Kuba”, dowodzącego Oddziałem Lotnej Dywersji Bojowej Wielkopolskiego Kierownictwa Związku Odwetu. Istotną rolę w akcji odegrał Antoni Gąsiorowski pseudonim „Ślepy”, który został zamordowany przez gestapo podczas brutalnego śledztwa w 1943 r.

Początkowo opinia ekspertów z Berlina wskazała na wadliwą instalację elektryczną jako przyczynę pożaru. Jednak niemiecka policja w Poznaniu kontynuowała śledztwo, które doprowadziło ją do uczestników akcji. Niemal wszyscy zostali aresztowani. 8 października 1943 r. niemiecki prokurator skierował do poznańskiego Sondergericht akt oskarżenia. Aresztowani w wyniku śledztwa zostali osadzeni w Forcie VII (więzienie niemieckiej policji bezpieczeństwa), a następnie w więzieniu przy ul. Młyńskiej (Stamlager Posen). Stamtąd mogli wysłać do bliskich listy pożegnalne. Listy zostały napisane prawdopodobnie przez strażników więziennych w języku niemieckim. Oryginalne są podpisy więźniów, co potwierdziły późniejsze zeznania świadków. Obecnie kopie listów stanowią część zasobu OKŚZpNP-IPN w Poznaniu (OKP S. 14/81). Na mocy wyroku skazującego na karę śmierci w więzieniu przy ul. Młyńskiej 16 grudnia 1943 r. stracono 11 Polaków. Pozostali w większości zginęli w wyniku brutalnego śledztwa albo w obozach koncentracyjnych. Polacy, którzy ponieśli śmierć w wyniku akcji Bollwerk: Michał Garczyk, Edward Silski, Michał śmigielski, Stanisław Sztukowski, Czesław Ławicki, Tomasz Prymelski, Antoni Piechowiak, Leonard Kolanek, Tomasz Maćkowiak, Edmund Jankowiak, Marian Anioła, Władysław Laube, Stanisław Piotrowski, Stanisław Kaliszan, Józef Przybylski, Lech Nowacki, Antoni Gąsiorowski.

Po czterdziestu latach od zakończonej tragicznie akcji Bollwerk Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Poznaniu przeprowadziła śledztwo, podczas którego został zgromadzony materiał dowodowy w postaci m.in. zeznań świadków oraz materiałów wytworzonych przez niemiecki Sąd Specjalny oraz gestapo. Śledztwo przeprowadzone przez Wiceprokurator Wojewódzką Felicję Gwóźdź zostało zawieszone 28 czerwca 1982 r. z uwagi na niemożność przesłuchania podejrzanych i zapoznania się z pełnym materiałem dowodowym. Ponownie zostało podjęte przez Oddziałową Komisję Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej w Poznaniu. Jednak z uwagi na niemożność postawienia zarzutów wobec śmierci sprawców, decyzją prokuratora Mieszka Kamińskiego, śledztwo zostało umorzone 18 marca 2013 r.

W 1982 r. odsłonięto przy ul. Estkowskiego w niedalekiej odległości od skrzyżowania z ul. Garbary pomnik poświęcony pamięci bohaterów akcji Bollwerk. Został on ufundowany ze składek społecznych mieszkańców Poznania. Upamiętniono to wydarzenie również w Janowie pod Środą Wielkopolską w miejscu pamięci – tzw. Kamiennym Kręgu Pamięci Ruchu Oporu i Walki Wielkopolan w latach 1939-1945, gdzie jeden z głazów został poświęcony akcji Bollwerk.  Instytut Pamięci Narodowej uczcił 75. rocznicę tego wydarzenia, wydając zeszyt edukacyjny autorstwa Aleksandry Pietrowicz.

Tekst i fotografie: Ewa Liszkowska

do góry