E-Księgarnia
17 stycznia 2020 r. zmarł Lech Raczak. W czasach PRL opozycjonista i twórca Teatru Ósmego Dnia. Jego biogram został opublikowany w III tomie Encyklopedii Solidarności wydanym w 2019 r.
Jako uczestnik Marca 1968 r. Lech Raczak uczestniczył m.in. w panelu dyskusyjnym podczas konferencji naukowej „Marzec '68 w Poznaniu” zorganizowanej 20 marca 2018 r. przez IPN Oddział w Poznaniu. 11 grudnia 2019 r. brał udział w promocji III tomu Encyklopedii Solidarności.
Raczak Lech Maria, ur. 27 I 1946 w Krzyżanowie, k. Śremu. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierunek filologia polska (1969). 1964–1993 założyciel i członek Teatru Ósmego Dnia. Reżyser ponad 60 przedstawień dla teatrów polskich i zagranicznych.
1964–1979 w ZSP, 1973–1979 w SZSP.
W III 1968 uczestnik demonstracji i wieców studenckich w Poznaniu.
1969–1970 nauczyciel w Technikum Mechanicznym i ZSZ przy Fabryce Łożysk Tocznych w Poznaniu, 1970–1979 kierownik Teatru Ósmego Dnia. W l. 70. członek Ośrodka Kultury Studenckiej Od Nowa w Poznaniu, 1972–1979 członek Rady Artystycznej Teatrów Studenckich, od 1978 przew. i członek rad artystycznych kilku festiwali teatralnych, m.in. Międzynarodowego Festiwalu Teatru Otwartego we Wrocławiu (1977–1979). Od 1979 członek, 1980–1985 członek zarządu Ośrodka Polskiego Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI w Warszawie. 1979–1984 z-ca. dyr. i kierownik Teatru Ósmego Dnia w Państwowej Agencji Artystycznej w Poznaniu.
Od 1977 współpracownik KSS KOR i SKS, przekazywał informacje o represjach w środowisku teatralnym.
IX 1980 – 1989 w kole „S” przy Teatrze Ósmego Dnia.
1981–II 1982 współzałożyciel, autor, redaktor, organizator działalności wydawniczej i pracy redakcji niezależnego/podziemnego pisma „Wiadomości Tygodnia”. W VI 1981 członek komitetu organizacyjnego odsłonięcia pomnika Poznańskiego Czerwca 1956, autor scenariusza i reżyser uroczystości.
1984–1986 działalność w Teatrze Ósmego Dnia w Polsce, 1986–1989 we Włoszech i in. krajach Europy Zachodniej. 1986–1989 wykłady na uniwersytetach w Polsce, Bolonii, Ferrarze oraz w kościołach; współpracował z Komitetem Porozumiewawczym Środowisk Twórczych i Naukowych. Represjonowany, objęty zakazem publikacji i wystawiania przedstawień. Wielokrotnie zatrzymany, 13 II 1982 ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń za udział w manifestacji.
1990–1993 dyr. nacz. i artystyczny Teatru Ósmego Dnia w Poznaniu, 1995–1998 Teatru Polskiego tamże, 1993–2012 dyr. artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Malta”. Od 2003 wykładowca w Akademii Sztuk Pięknych/Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Od 2003 współprac. Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie oraz Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, od 2007 członek rady programowej tamże. 2004–2010 rady programowej Teatru Polskiego w Poznaniu.
Reżyser kliku spektakli telewizyjnych: Ziemia niczyja (1993), Przypadek Ijona Tichego wg S. Lema (1999). Autor kilkudziesięciu artykułów w czasopismach „Dialog”, „Scena”, „Teatr w Polsce”. 2002–2006 felietonista „Gazety Wyborczej” Oddział w Poznaniu.
Autor wielu artykułów m.in. opublikowanych w trzytomowej serii Pisma teatralne (2012).
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000), Medalem Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność (2010), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1973 i 2000).
18 III 1977 – 28 XII 1989 rozpracowywany przez Wydz. III/ WOKPP WUSW w Poznaniu w ramach SOR krypt. Skorpion.
Karolina Bittner