Nawigacja

Aktualności

Plakaty „Wielkopolanki w przestworzach”

  • Janina Lewandowska
  • Wanda Modlibowska
  • Ewa Korczyńska

Przybliżamy postacie wybitnych Wielkopolanek, które w okresie dwudziestolecia międzywojennego zasłużyły się dla lotnictwa, a podczas II wojny światowej włączyły się w działalność konspiracyjną.

Janina Lewandowska (1908-1940)

Córka gen. Józefa Dowbor Muśnickiego. Ukończyła kurs radiotelegrafii w Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu. Podporucznik rezerwy Wojska Polskiego. W 1930 r. jako pierwsza kobieta w Europie skoczyła ze spadochronem z wysokości 5 tys. metrów. Ukończyła Wyższą Szkołę Pilotażu na Ławicy. We wrześniu 1939 r. razem z grupą polskich pilotów wzięła udział w wojnie obronnej. Na wschodzie dołączyła do 3 Pułku Lotniczego z Ławicy i dostała się do niewoli sowieckiej. Przebywała w obozie w Ostaszkowie, a następnie została przewieziona z oficerami do Kozielska. Zamordowana przez NKWD 22 kwietnia 1940 r. jako jedyna kobieta w Katyniu.

Wanda Modlibowska (1909-2001)

Pilot, instruktor lotnictwa i szybownictwa. W czerwcu 1934 r. ustanowiła kobiecy rekord Polski w długotrwałości lotu na szybowcu, a w 1937 r. kobiecy rekord świata. Jako pierwsza Polka otrzymała Srebrną Odznakę Szybowcową. W 1938 r. ustanowiła kobiecy rekord Polski w odległości przelotu. Po wybuchu II wojny światowej została pilotem łącznikowym Eskadry Łącznikowej Sztabu Głównego Wojska Polskiego w Warszawie, przewożąc rozkazy i meldunki. Była kierowniczką sekretariatu i komórki szyfrów w Delegaturze Rządu RP na Kraj w Warszawie. Brała udział w Powstaniu Warszawskim. W okresie stalinowskim wielokrotnie represjonowana.

Ewa Korczyńska (1909-2001)

Pilot samolotowy i szybowcowy. Instruktor Przysposobienia Wojskowego Kobiet. Po wybuchu wojny została kurierem zagranicznym Odcinka Południe w Dziale Łączności Zagranicznej Komendy Głównej AK „Zagroda” na trasie Warszawa-Budapeszt. Przewoziła broń i radiostacje, a do 1943 r. przeprowadzała działaczy konspiracyjnych. Podczas Powstania Warszawskiego kierowniczka służby porządkowej Wojskowej Służby Kobiet w Obwodzie „Żywiciel” Warszawskiego Okręgu AK. Po wojnie pracowała jako instruktor szybownictwa. W 1953 r. została aresztowana przez UB. Osadzona w areszcie w Warszawie, a następnie w kobiecym więzieniu w Fordonie. W 1957 r. zwolniona, powróciła do działalności w Aeroklubie Poznańskim.

do góry