E-KsięgarniaPamiętając o Powstańcach Warszawskich, którzy związali swoje życie z zachodnią Polską, Instytut Pamięci Narodowej przywraca pamięć zapomnianych bohaterek i bohaterów. Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Poznaniu postawiło nowy nagrobek dla Ewy Lewickiej, pochodzącej z Suwalszczyzny weteranki Powstania, która spoczywa w Kożuchowie na Ziemi Lubuskiej.
Symbolem pamięci w rocznicę godziny „W” jest postawiony na grobie bohaterki znicz pamięci.
Ewa Lewicka (1906-1962) urodziła się 29 lipca 1906 r. w Sejnach jako córka Brygidy i Jana Cziaro. Jej mężem był major Wojska Polskiego Stefan Lewicki, który zaginął podczas wojny obronnej 1939 r. Jako żołnierz Armii Krajowej brała udział w Powstaniu Warszawskim, w trakcie którego, w wyniku poważnych obrażeń, straciła rękę. Po wojnie przeprowadziła się do Kożuchowa, w powiecie nowosolskim, gdzie zmarła 19 września 1962 r. Powyższe informacje udało się ustalić na podstawie wyciągu z Listy Strat PCK 6220 oraz informacji z Urzędu Stanu Cywilnego w Kożuchowie. Udział w powstaniu został poświadczony zapisanym w 2010 r. świadectwem przyjaciółki Bożeny Nowak, które stanowi część zasobu Muzeum Powstania Warszawskiego. Jedynym zachowanym dokumentem archiwalnym jest karta potwierdzająca przebywanie Ewy Lewickiej w Szpitalu Polowym Blaszanka przy ul. Czerniakowskiej w okresie 11-26 września 1944 r.
Znicze zostały też zapalone na grobach powstańców – bohaterów naszego spotu „Razem przed laty – razem dziś. Poznań – Warszawa wspólna sprawa” oraz plakatów.
