Kim był ks. Józef Tischner? Jak pojmował solidarność? Czym był dla niego patriotyzm?
Na te i inne pytania odpowie w swoim wykładzie prof. dr hab. Krzysztof Brzechczyn z Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Poznaniu i Wydziału Filozoficznego UAM.
Józef Tischner (1931-2000) studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie pod kierunkiem prof. Romana Ingardena obronił pracę magisterską. W 1963 r. zostałem doktorem filozofii, a w 1974 r. – doktorem habilitowanym. Do źródeł jego inspiracji intelektualnej należała fenomenologia i filozofia dialogu. W 1979 r. wydał Polski kształt dialogu pomyślany jako polemika z marksizmem i rewizjonizmem. W październiku 1980 r. podczas mszy na Wawelu wygłosił kazanie dla przywódców Solidarności, które zapoczątkowało serię felietonów publikowanych w „Tygodniku Powszechnym” i wydanych w 1981 r. pod tytułem Etyka Solidarności. W latach 80. XX w. Tischner był prezesem wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Podczas wyborów prezydenckich w 1990 r. określił wyborców Stana Tymińskiego mianem „homo sovieticus”. W latach 90. XX w. był członkiem Rady Programowej Unii Wolności.