Nawigacja

Aktualności

Odznaka Grupy „Leszno”

Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Poznaniu oraz Urząd Miasta Leszno przygotowali okolicznościowy znaczek upamiętniający działającą na południowo-zachodnim odcinku frontu Powstania Wielkopolskiego Grupę „Leszno”. Znaczek ma postać oryginalnej odznaki powstałej w 1929 roku z okazji 10-lecia powołania Grupy.

Odznaka Grupy „Leszno” została ustanowiona z inicjatywy byłego dowódcy tego oddziału powstańczego mjr. dr. Bernarda Śliwińskiego. Była nadawana wraz z legitymacją przez Komisję Odznaki Pamiątkowej Grupy „Leszno” w składzie: dr Bernard Śliwiński, Stefan Mądrach i Stefan Gniatczyński. Odznaka o bogatej symbolice miała wymiary 29 x 58 mm, była w kształcie miecza, którego rękojeść wieńczyła głowa orła w koronie. Na jelcu znajdował się napis Grupa Leszno, a umieszczona na tarczy w centralnej części dewiza brzmiała: „Mocą Bóg, celem Ojczyzna”, obok podano datę powołania do życia Grupy, czyli 6 I 1919. Pochwa miecza była przepasana biało-czerwoną wstęgą, na której wymienione zostały nazwy miejscowości związanych z historią Grupy „Leszno”, w kolejności od góry: Zbarzewo, Lipno Nowe, Osieczna, Kąkolewo, Gościejewice, Miechcin, Przybiń. U dołu pochwy umieszczono datę 1929.

Grupa „Leszno” w Powstaniu Wielkopolskim

Siły powstańcze po pierwszych sukcesach będących efektem zaskoczenia, rozpoczęły proces obsadzania terenów Wielkopolski. Na południowym-zachodzie Poznańskiego 6 stycznia 1919 roku sformowano Grupę „Leszno” – jednostkę powstańczą działającą pomiędzy oddziałami frontu zachodniego i frontu południowego. Front południowo-zachodni obejmował odcinek od południowego kanału Obry – na południe od Wolsztyna, łukiem na północ od Leszna, aż do wsi Sowiny położonej koło Ponieca. Dowódcą Grupy „Leszno” 13 stycznia 1919 roku mianowany został pochodzący z Ponieca por. dr Bernard Śliwiński. W skład Grupy „Leszno” weszły liczące około czterystu ludzi oddziały powstańcze formowane na terenie powiatu gostyńskiego: kompania sierż. L. Włodarczaka, oddział piaskowski A. Sobeckiego, kompania gostyńska S. Eitnera, kompania krobska sierż. M. Kaźmierczaka.

Głównym celem działania Grupy było miasto Leszno – wówczas silny garnizon wojsk niemieckich. Od 9 stycznia kwatera dowództwa Grupy znajdowała się w Pawłowicach, zaś obsadzony przez oddziały Grupy „Leszno” front został podzielony na cztery odcinki: Poniec, Pawłowice, Osieczna i Boguszyn. Najcięższe walki to słynna bitwa pod wiatrakami w rejonie Osiecznej, a także walki z niemieckim pociągiem pancernym w Lipnie Nowym oraz pod Kąkolewem.

Grupa „Leszno” walczyła z niemieckimi oddziałami skoncentrowanymi w garnizonie leszczyńskim aż do zawarcia rozejmu w Trewirze 16 lutego 1919 roku. W dniu 6 marca 1919 roku, rozkazem gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego Grupa „Leszno” została przeformowana w 6 pułk strzelców wielkopolskich (w składzie 2 Dywizji Strzelców Wielkopolskich), który po zjednoczeniu Wojsk Wielkopolskich z Wojskiem Polskim stał się 60 pułkiem piechoty wielkopolskiej.

do góry