E-Księgarnia18 czerwca 2021 r. naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Poznaniu w asyście pracownika Oddziałowego Biura Badań Historycznych dr. Piotra Grzelczaka, dokonał odbioru nowego nagrobka uczestnika Poznańskiego Czerwca 1956 Hieronima Zielonackiego. IPN zlecił jego wykonanie firmie Granitlux ze Stęszewa. W treści nowej inskrypcji nagrobnej, poza danymi osobowymi zmarłego, zawarto trzy istotne zwroty: poznański robotnik, uczestnik Poznańskiego Czerwca 1956 oraz oskarżony w „procesie dziesięciu”. Ponadto widnieje na nim symbol pasyjny stanowiący część starego nagrobka (głowa Chrystusa) i dodany emblemat Poznańskiego Czerwca 1956. Grób Zielonackiego znajduje się na Cmentarzu Parafialnym w Słupi. Przez wiele lat pozostawał on pod opieką siostry Hieronima Zielonackiego, a następnie p. Grażyny Sielickiej, nauczycielki z pobliskiej szkoły w Jeziorkach i jej podopiecznych.
Powyższą inicjatywą IPN postawił uhonorować niezwykłego bohatera w ramach 65. rocznicy Poznańskiego Czerwca 1956. Aktualnie OBUWiM IPN realizuje procedurę wpisu grobu do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, by zapewnić mu możliwie najlepszą opiekę ze strony państwa polskiego w przyszłości.
Hieronim Zielonacki urodził się w 1938 r. we wsi Jeziorki koło Poznania. Był pracownikiem Przedsiębiorstwa Transportowego Budownictwa Miejskiego w Poznaniu. W momencie kulminacyjnych wydarzeń Poznańskiego Czerwca 1956 był w grupie młodych ludzi, która przepchnęła przyczepy wyładowane cementem pod gmach UB na ul. Kochanowskiego i ostrzeliwała go jak zza barykady. Wraz z innymi uczestnikami wszedł w posiadanie samochodu ciężarowego i uczestniczył w rozbrajaniu Komisariatów MO przy ul. Grunwaldzkiej na Junikowie oraz przy ul. Krzyżowej na Wildzie, gdzie zdobyto broń, którą następnie rozdano demonstrującym. Był jednym z oskarżonych w „procesie dziesięciu” za ataki na komisariaty milicji, ostrzeliwanie milicjantów i funkcjonariuszy UB, a także nielegalne posiadanie broni. W czasie przesłuchania jego zeznania wymuszano biciem i zastraszeniem. Jednakże wraz z nadchodzącą falą przemian związaną z Październikiem 1956, proces przeciwko młodym i odważnym demonstrantom został odroczony. Hieronim Zielonacki zmarł w 1959 r. w wyniku nieszczęśliwego wypadku kolejowego.
